Gedichten

Het virus raast door de lande,
grijpt links en rechts de mensen
naar de strot, bang voor uitgestrekte
handen maakt het virus langzaam
aan het mensen zijn kapot.

In grote ronde bogen
lopen de mensen elkaar voorbij.
Gehaast en bang elkaar te raken
gaan we meters ver opzij.
Geen tijd meer voor een praatje.

We worden door het virus
uiteengedreven, geen moment
meer voor onszelf: oppassen
is de boodschap, pas op voor
alle mensen en vooral jezelf.

Als straks het virus is verwaaid
zullen we moeten leren om
weer onszelf te zijn ; de hand
te nemen die ons wordt aangereikt
en samen weer verder te leven.